BİR BEDENİN ÖTESİNDE

   

Benim iki ruhum var;

Biri zaten bende hapis,   

Diğeri de beni aramakta.   

Ruhum ruhumu bulduğu zaman,                     

Mutluluk beni delirtecek, biliyorum.                                                 

 Yıkılabilecek cezaevi duvarları,

İki mahkumun kavuşması ile.

Bütün zıtlıklara inat hasret giderecek,

Esaret özgürlüğe sarılarak.                    

Kavuşanların unutulmaz anlarına,

güneşle ay kol kola selam verecek. 

Belki yalnızlık haykıracak bütün mahkumlarına:

Kapılar açık, serbestsiniz.

Belki özgürlüğü bulanlar,

yalnızlığa koşacak tekrar.        

Bir daha gökyüzünü terketmeyecek,

Kağıtlardan yapılan heyecanlı uçaklar.

Birer birer kopacak,

Alışkanlıklarla şekillendirilmiş tasmalar.

Ruhum ruhumu bulduğu zaman; 

Ayrılığın hesabını soracaklar dünyaya.

Delirmek yalnızların çıkış kapısı olacak, 

Delirtmek yalnız bırakanların günahı.

Ruhum ruhumu bulduğu zaman;

Hastaları iyileştirmek için giydiğim beyaz önlük,

Beni iyileştirmek için bana tersten giydirilecek.

Birkaç tane soğuk iğne ısmarlayacaklar her gün.

Cezaevleri tekrar inşa edilecek tımarhanelerde.                                   

Yalnızlık kapılarına sürgü çekecek.

Güneş, ayın olduğu yerlere bir daha gitmeyecek.              

Uçaklar uçmaya hasret kalacak.

Ruhum ruhumu bulduğu zaman,  

Ufukta gördüğüm o kurtuluşu

İnsanlar benden geri alacak.